Metropolitalne Szkoły Prototypowania

Pomysł szkół prototypowania zrodził się podczas jednego ze spotkań dotyczących planów zrównoważonej mobilności dla Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii w 2020r. Wówczas podczas rozmowy z Petra Jens – Komisarz ds. ruchu pieszego w mieście, zaczęto się zastanawiać nad wdrożeniem rozwiązań tymczasowych oraz prototypowania na terenie miast GZM. Początkowo miała to być nauka taktycznej urbanistyki, a zakończyło się czymś znacznie szerszym.

Formuła szkół prototypowania nie jest ujednolicona, opisana czy sformalizowana. To metoda pracy nad wyzwaniem, z którym mierzą się miasta GZM. W projektach biorą udział przedstawiciele miast członkowskich, reprezentujący różne dziedziny zarządzania miastem (komunikacja społeczna, współpraca z NGO, transport, zarządzanie drogami, planowanie przestrzenne, zarządzanie kryzysowe czy straż miejska). Utworzone interdyscyplinarne zespoły pracują nad konkretnymi wyzwaniami.

Architektura szkoły jest podobna w każdej edycji. Mecenasem i sponsorem projektu jest Metropolia. Niezbędny jest właściciel wyzwania najczęściej miasto (raz był to uniwersytet). Do projektu zapraszani są przedstawiciele urzędów miast, a Metropolia zapewnia ekspertów z danej dziedziny (np. urbanistów, prawników, przedstawicieli legislacji, a czasem biznesu). Uczestnicy szkoły to urzędnicy z mniejszym lub większym doświadczeniem w pracy z przedmiotowym problemem.

Praca w formule szkoły zajmuje zazwyczaj kilka miesięcy. Finałem projektu jest propozycja wdrożenia, a czasem samo wdrożenie rozwiązania – jak w Bytomiu. Mapa, która powstała w szkole dronowej, nie jest docelowym narzędziem, ale sama praca nad nią pozwoliła zdiagnozować nowe wyzwania w temacie wprowadzania technologii dronowych do miast. Taka praca przybiera realny wymiar szkoły, gdyż ma wielki potencjał edukacyjny i rozwojowy dla jej uczestników. Członkowie zespołu uczą się od siebie nawzajem, uczą się od ekspertów, zdobywają nową wiedzę czy umiejętności, ale także testują swoje kompetencje w nowych, laboratoryjnych warunkach.

Praca w formule szkół ma mnóstwo zalet, ale wiąże się z wieloma trudnościami i wyzwaniami. Ważna jest kwestia odpowiedzialności za cel projektu. Każda z przystępujących do projektu stron ma swoje cele: znalezienie rozwiązania dla problemu, nauka, rozwój, zawiązanie nowych relacji zawodowych, budowanie sieci współpracy etc. Dla miasta, które chce przetestować rozwiązanie, partnerstwo z Metropolią może być dużą zaletą. Odpowiedzialność za projekt może być współdzielona z naszą organizacją i zatrudnionymi przez nas ekspertami. Dzielona odpowiedzialność, to także podzielone ryzyko za niepowodzenie projektu. Tak ułożona współpraca wymaga jednak odpowiedniego nazwania celów oraz ryzyk i umiejętnego podziału ról w projekcie.

Szkoły są narzędziem, które na stałe zagoszczą w funkcjonowaniu Metropolii. Pozwalają budować relacje z miastami, tworzą warunki do wspólnej pracy, są polem do eksperymentowania, dzielenia się wiedzą i doświadczeniami. Wyzwania, które są podejmowane są przeważnie powszechne, co oznacza, że wypracowywane rozwiązania można stosować w innych miejscach Metropolii.