gminne
lokalne
brak

Definicja rewitalizacji (wg ustawy o rewitalizacji – art. 2 ust. 1)

Rewitalizacja to „proces wyprowadzania ze stanu kryzysowego obszarów zdegradowanych, prowadzony w sposób kompleksowy, poprzez zintegrowane działania na rzecz lokalnej społeczności, przestrzeni i gospodarki, skoncentrowane terytorialnie, prowadzone przez interesariuszy rewitalizacji na podstawie gminnego programu rewitalizacji” (czyli proces przemian społecznych, ekonomicznych, przestrzennych i technicznych służących wyprowadzeniu ze stanu kryzysowego najbardziej zdegradowanych obszarów).

Wiele gmin prowadziło działania rewitalizacyjne jeszcze przed wejściem w życie ustawy o rewitalizacji w 2015 r., korzystając z kompetencji rady gminy w kwestii uchwalania programów gospodarczych, wynikających z przepisu art. 18 ust. 2 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym. Dlatego też obecnie w gminach występują dwa typy dokumentów sporządzane wg różnej podstawy prawnej:

  • gminny program rewitalizacji (GPR), wynikający z ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 802);
  • lokalny lub miejski program rewitalizacji lub program rewitalizacji (LPR, PR) wynikający z ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 713) – programy te mogą jednak obowiązywać do grudnia 2023 r.

Jednym z zapisów ustawy o rewitalizacji jest wskazanie maksymalnej powierzchni i liczby ludności dla obszaru rewitalizacji: nie może być on większy niż 20% powierzchni gminy i nie może być zamieszkany przez więcej niż 30% liczby mieszkańców gminy. Podstawowe różnice pomiędzy nimi przedstawia poniższa tabela.

Obecnie brak Gminnego Programu Rewitalizacji nie blokuje możliwości skorzystania z funduszy unijnych przeznaczonych na ten cel. Ważne by program znajdował się w wykazie pozytywnie zweryfikowanych programów rewitalizacji, czyli musi spełnić normy i warunki formalne, wynikające z Wytycznych Ministra Rozwoju z dnia 2 sierpnia 2016 r. w zakresie rewitalizacji w programach operacyjnych na lata 2014–2020, ujętych w karcie oceny merytorycznej programu obowiązującej w konkretnym województwie.

Wybrane różnice między GPR a programami rewitalizacji na mocy ustawy o samorządzie gminnym

Gminny program rewitalizacjiProgram rewitalizacji
Może obowiązywać bez ograniczeń czasowychMoże obowiązywać maksymalnie do 31.12.2023 r. Po tym terminie gmina może prowadzić proces rewitalizacji, ale wyłącznie na podstawie GPR
Procedura wymaga przyjęcia dodatkowych uchwał. Są to uchwały: o wyznaczeniu obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji oraz o Komitecie RewitalizacjiProcedura nie wymaga przyjęcia żadnych dodatkowych uchwał
Procedura wymaga przeprowadzenia obowiązkowych konsultacji społecznych, co najmniej w zakresie określonym w ustawieProcedura nie wymaga przeprowadzenia konsultacji społecznych. Gminy mogą przeprowadzać konsultacje na zasadach określonych w stosownej uchwale. Mogą być też wymagane konsultacje społeczne prognozy oddziaływania na środowisko programu, jeśli RDOŚ zdecyduje o przeprowadzeniu strategicznej oceny oddziaływania na środowisko tego dokumentu
Istnieje możliwość skorzystania z dodatkowych instrumentów określonych w ustawie takich jak: SSR, MPRNie można skorzystać z instrumentów określonych w ustawie o rewitalizacji
Źródło: Gminny Program Rewitalizacji – praktyczny poradnik dla mieszkańców i władz lokalnych, praca zbiorowa pod redakcją Aleksandry Jadach-Sepioło, 2018 r.

Kategorie tematyczne portalu